လွေးအေးဌေး

တအာန်းလူမျိုးဖြစ်သူ လွေးအေးဌေးသည် ပဋိပက္ခများနှင့်ကင်းသောကျေးရွာတစ်ခုတွင် ကြီးပြင်းခဲ့သည်။ မွေးချင်း ၃ ဦးတွင် အကြီးဆုံးဖြစ်သောသူမသည် မိဘများယာခင်းတွင် အလုပ်လုပ်နေစဉ်အတွင်း ချက်ပြုတ်ခြင်းနှင့် ရေခပ်ခြင်းအလုပ်ကို တာဝန်ယူဆောင်ရွက်ခဲ့ပါသည်။ သူမ၏ သူငယ်ချင်းများနှင့် ဆော့ကစားခြင်းအပါအဝင် ပျော်ရွှင်စရာကလေးဘဝ အမှတ်တရများစွာရှိပြီး အထူးသဖြင့် သူမ၏ မိသားစုက မွေးမြူထားသော ကြောင်ကလေးများကို အလွန်ချစ်ခင်ခဲ့ပါသည်။ သူမသည် ကျောင်းစာများကို အပတ်တကုတ်ကြိုးစားသင်ယူခဲ့ပြီး ဆရာမတစ်ဦး ဖြစ်လာရန်အတွက် အိပ်မက်မက်ခဲ့ပါသည်။ တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းစာမေးပွဲ ကျရှုံးပြီးနောက်တွင် တရုတ်နိုင်ငံသို့ သွားရောက်အလုပ်လုပ်ကိုင်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီး ကြံခင်းတွင်ကြံခုတ်ရသောအလုပ်ကို ရရှိခဲ့သည်။ သူမ၏ မိသားစုကို ကူညီရန် မကြာမကြာ အိမ်ပြန်ခဲ့ပါသည်။

သူမ အသက် ၂၁ ပြည့်သည့် ၂၀၁၈ ခုနှစ်တွင် အစိုးရစက်မှုလက်မှုနည်းပညာကျောင်း တက်ရောက်ခွင့်ကို ရရှိခဲ့ပြီး စက်နှင့် လျှပ်စစ်ပစ္စည်းများ ပြုပြင်ခြင်းအတတ်ပညာကို သင်ယူခဲ့ပါသည်။ ပထမနှစ်တက်ရောက်ပြီးစီးခဲ့ပြီးနောက် မကြာမီတွင် တိုက်ပွဲများ သူမ၏ ကျေးရွာသို့ ကူးစက်ရောက်ရှိလာပြီး သူမ၏ ပျော်ရွင်မှုများလည်း တစစီပျောက်ကွယ်ခဲ့ရ ပါသည်။ အမြောက်ဗုံးဆံတစ်ခု သူမ၏ နေအိမ်ပေါ်သို့ ကျရောက်ပေါက်ကွဲခဲ့ပြီး ဖခင်ဖြစ်သူ ပွဲချင်းပြီး သေဆုံးခဲ့ကာ သူမ၏ မိခင်မှာလည်း ဒဏ်ရာများစွာ ရရှိခဲ့သည်။ အကြီးဆုံးသမီး ဖြစ်သောကြောင့် လွေးအေးဌေးသည် မိသားစုကို ထောက်ပံ့ရန် ဦးဆောင်ခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် စက်မှုလက်မှုနည်းပညာ ကျောင်းကိုလည်း ဆက်လက်မတက်ရောက်နိုင်တော့ပါ။

သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင် ကလေးဘဝက မိသားစုကိုကူညီလုပ်ကိုင်ပေးရင်း ဖြစ်ပွားခဲ့သည့် မတော်တဆမှုများကြောင့်ရရှိခဲ့သည့် ဒဏ်ရာအမာရွတ်များရှိနေသည်။

“ကျွန်မရဲ့သင်္ကေတက ပန်းတစ်ပွင့်ပါ။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ပန်းပွင့်တစ်ပွင့်ကို နေရာပေါင်းစုံမှာ အသုံးပြုနိုင်တယ်။ ပန်းတစ်ပွင့်ဟာ လန်းဆန်းပြီးတော့ ပျော်ရွှင်တယ်။ ကျွန်မဟာ လန်းဆန်းတက်ကြွပြီးတော့ ပျော်ရွှင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်မ ပန်းတစ်ပွင့်ကို ရွေးချယ်တာပါ။”

သူမသည် ကျောင်းဆရာမတစ်ဦး ဖြစ်လာရန်အတွက် စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားသည်။ သူမ၏ နိုင်ငံတွင် လူမျိုးကွဲပြားမှုပေါ်အခြေခံသော ခွဲခြားဖိနှိပ်မှုများ ကင်းမဲ့ပြီး တန်းတူညီမျှမှု၊ တရားမျှတမှုနှင့် ပြည်သူများ၏ အသံကို နားထောင်သော စစ်မှန်သော အစိုးရတစ်ရပ် ပေါ်ပေါက်လာရန် တောင့်တလျှက်ရှိသည်။